ART the FACT

W sumie wszystko co napisałem chowałem zawsze do szuflady, ale stwierdziłem dlaczego nie miałby ktoś tego przeczytać. Zapraszam do czytania....(odrazu uprzedzam nie są to wiersze, a ja to co pisałem zawsze nazywałem "niekontrolowany wylew myśli", i miałem tylko 3 z polskiego Very Happy

)

"Bezsilny...mały człowieczek"
Każdego dnia...kiedy się budzę...
Czuję jak czas nieubłagalnie przenika przez palce...
Chociaż raz zamknąć dłoń...
Złapać każdy moment chociaż na chwilę...niepotrafię.
Bezsilny...mały człowieczek...
Każdego dnia przełykam gorycz...smak własnej bezradności...
Za każdym razem, kiedy czuję ten ból...moję wnętrze umiera.
Jakby ktoś zadawał mi gwałt...ból wypływający ze środka.
Kiedy zapominam...zasypiam...znowu powraca...
Uderza z większą siłą...
Zgniata mnie od węwnątrz jak robaka...
Bezsilny...mały człowieczek...
Co zrobisz gdy zamkną Cię w twoim własnym życiu?
Bezsilny...mały człowieczku...
Ja się poddałem, znalazłem miejsce w którym się ukryłem...
Moja podświadomość, stała się moim domem...
Tam jestem bezpieczny...
...uciekam...spadam...
...uciekam...spadam...
W otchałań własnych lęków...czuję się lepiej...
Odczuwam ulgę...
Czy to jest rozwiązanie?
Bezsilny...mały człowieczeku...

(PS. jak ktoś czytał MO to tam się pojawił chyba 2 numer Razz

)

Gratuluje odwagi SZeFie, a co do niekontrolowanego wylewu mysli to bardzo mi sie podoba. Po przeczytaniu miałem wrażenie jakbym sam go napisał hehe. Jest super Very Happy

No..no..no....naprawde fajnie! lubie takie wiersze....takie gdzie jest troche pytań...zawsze sprawiaja, ze czuje sie jakby wiersz był skierowany bezpośrednio do mnie i lepiej łapie sie sens... Wink

Mhm... I like it. Cóż więcej powiedzieć...- dorzuć coś nowego. Smile

"Why?"
Wysłuchałeś z pokorą słów, które były oskarżeniem
Zmieszali Cię z błotem, a Ty tylko nisko spuściłeś głowę.
Każdy cios odbijał się od Ciebie jak od ściany.
Boisz się…
Czego??
...prawdy…może były to…kłamstwa?
nie ma to już najmniejszego znaczenia,
każde słowo, wywołało na Twojej twarzy obraz smutku i cierpienia
a wstyd ukryłeś gdzieś głęboko w sobie.
Dlaczego tam jeszcze stoisz…
Dlaczego???
Czy po tym wszystkim jest jakiś sens?
Obrazy lęku, otaczają Cię…pragniesz się wyrwać…
Nie potrafisz, pomimo, że to jest Twoim największym pragnieniem.
Dlaczego stąd nie odejdziesz…
Dlaczego???
Nadszedł czas by się postawić, to jest Twój pierdolony świat!!!
Ty jesteś bogiem, twórcą własnej rzeczywistości.
Męczarnie wszystkich tych napadów krzyku,
Paniczny lęk…wywołuje wyrzuty sumienia…nie obarczaj się tym…
Dlaczego znosisz to, w jaki sposób Cię traktują...
Dlaczego???
Co jest z Tobą…człowieku, obudź się z tego letargu…
Przepraszam nie wiem dlaczego jestem taki zimny,
…przecież ja też tworzę te wyrazy, które Cię niszczą…
Dlaczego???
Dlaczego???

Osz Ty...az mnie siekło...dość dosadne i bardzo mi sie podoba..nawet bardzo, bardzo... Wink

SZeFie, szacuneczek! Smile

BTW nie znałem Cię z tej strony. Miłe zaskoczenie. Smile

Wysłany: Śro 20:43, 01 Mar 2006

Ponownie. I like it. Niezły jesteś w tym... tyle powiem. Przekaz. Niebanalna forma... tak dalej.

Wysłany: Czw 19:57, 02 Mar 2006

"Ty"
Dla Ciebie ubierałem maskę,
okłamując samego siebie,
stałem się kimś innym, osobą którą znienawidziłem,
Po co to wszystko?....nie wiem.
Jestem po za światem, uciekam, nie mówiąc do widzenia...nie chcę,
W tobie odnalazłem szczęście...miłość...pragnienia,
ale zaraziłaś mnie bólem i cierpieniem który przeszywał mnie każdego dnia,
Po co to wszystko?...nie wiem,
Kiedy zbliżałem się do Ciebie odwracałaś twarz, jakbyś mnie nie znała,
Twój dotyk sprawiał, że dreszcze ogarniały całe moje ciało,
Teraz jestem daleko...bez Ciebie i Twoich pierdolonych kłamstw,
zamknięty w sobie...sam,
Po co to wszystko było?....nie wiem.
Kochałem...
a Ty tylko potrafiłaś kłamać,
oszukując mnie...sprawiałaś ból,
Twoja narośl przeszyła moje serce,
wydarła z niego...resztki uczuć,
teraz nie potrafię już kochać...
pogrążony w bezsensownej pustce,
bez wartości....
bez niczego....
bez Ciebie.

2002r.

Wysłany: Pią 17:51, 03 Mar 2006

O kurczę. Głębokie... i wiecie co? Nie sądziłam, że chłopcy potrafią swoje odczucia przelac tak bezpośrednio na papier... miłe zaskoczenie. I like it - powtarzam się, ale cóż innego mam napisać...

Wysłany: Pią 19:51, 03 Mar 2006

Faceci też bardzo mocno przeżywają wiele rzeczy, czasem nawet mi się wydaję, że bardziej niż niektóre kobiety. Może wiele w sobie ukrywamy, ale tak naprawde jesteśmy bardzo kruchi w sobie, i może nie jesteśmy tak bardzo wylewni jak kobiety. Jesteśmy też ludźmi, i też mamy uczucia, i wiemy co to łzy. Ale oczywiście nie generalizuje.

Wysłany: Pią 22:52, 03 Mar 2006

"Jesteśmy też ludźmi, i też mamy uczucia, i wiemy co to łzy" -co do tego to nie mam wątpliwości, absolutnie! Tylko wiesz, większośc dziewczyn ( i w tym chyba przyznasz mi rację) wylewa swoje odczucia, przezycia itp. na papier. Ale szczerze przyznaje, że miła odmiana... Oby tak coraz więcej facetów pisało wiersze... Miło.

Wysłany: Sob 0:26, 04 Mar 2006

Z tego co wiem, to sporo facetów pisze wiersze....heh...Poza tymfaktem jest, że wrazliwi faceci stapaja po tej ziemi...znam takich kilku nawet;)....I nieraz widzialam jak facet płacze, takze jest to dla mnie całkiem normalne...Jednak generalizując i troche stereotypowo patrząc, to kobiety są zazwyczaj takimi istotami, u ktorych emocje biora gorę, a wrazliwość jest codziennościa.... Wink